Τρίτη 14 Μαρτίου 2017


Γκόρντον σεττερ

Ο Σέτερ Γκόρντον είναι ο μεγαλύτερος και δυνατότερος Σέτερ. Μεγάλης αντοχής σκύλος, υπάκουος, είναι αναμφισβήτητα από τα πιο καλά κυνηγόσκυλα. Δυνατός και ανθεκτικός μπορεί να κυνηγάει για ώρες χωρίς καν να πιει νερό. Σαν χαρακτήρας είναι ανεξάρτητος αλλά με την πάροδο του χρόνου γίνεται συντροφικός και άριστα εκπαιδεύσιμος.

Σκύλος μεσαίου μεγέθους. Η διαφορά του από το Αγγλικό Σέττερ, είναι ότι το Γκόρντον είναι εγγεγραμμένο στο τετράγωνο (το ύψος στο ακρώμιο είναι το ίδιο με το μήκος του κορμού).

Οι πλευρικοί άξονες του κεφαλιού πρέπει να είναι παράλληλοι. Στο κλασσικό μέτωπο του Γκόρντον το ρινο-μετωπικό κοίλωμα πρέπει να είναι βαθύ και να χωρίζει το μέτωπο σε δύο μέρη.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσέχουμε στο Γκόρντον, είναι να μην έχει υπερβολική κλίση του μηρού –κνήμης προς τα πίσω (ο αστράγαλος δηλαδή να είναι αρκετά πίσω από την κάθετο που ξεκινά από το ισχιακό όγκωμα). Στις εκθέσεις μορφολογίας μπορεί να βλέπουμε τέτοιους σκύλους και να μας εντυπωσιάζουν, όμως αυτό πρέπει να αποφεύγεται ειδικά στους σκύλους εργασίας. Όσο πιο πίσω είναι η θέση του αστράγαλου, τόσο πιο ασταθές είναι το πάτημα του σκύλου, διότι, κατά τη στιγμή που ο σκύλος καλπάζει και η κνήμη έρχεται μπροστά, εκείνο που συμβαίνει είναι το εξής: οι δύο πίσω αστράγαλοι (ταρσοκνημικές αρθρώσεις) συγκλίνουν κατά τον καλπασμό και αυτό δημιουργεί πρόβλημα.

Σχετικά με τον κορμό του Γκόρντον, πρέπει να σταθούμε στη μεγάλη αξία που έχουν οι εγκάρσιοι διάμετροι που είναι πολύ πιο μεγάλοι από αυτούς του αγγλικού ή του ιρλανδικού σέττερ. Τα πλευρά του θα πρέπει να είναι στρογγυλοποιημένα. Το σχήμα του θώρακος έχει μεγάλη σημασία. Τα πλευρά θα πρέπει να έχουν μια απόσταση μεταξύ τους και να κλείνουν προς τα πίσω, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στο σκύλο να παίρνει μεγάλες εισπνοές, αφού αυτός ο σχηματισμός των οστών δίνει μεγάλη χωρητικότητα αέρα στον θώρακα. Το μήκος του θώρακα θα πρέπει να είναι το μισό από το ύψος στο ακρώμιο.

Ο τρόπος με τον οποίο κινούνται οι σκύλοι εξαρτάται από το ταμπεραμέντο τους, και από τη σωματική τους κατασκευή. Από το Γκόρντον περιμένουμε ένα καλπασμό πιο συγκρατημένο από αυτόν του σέττερ (ιρλανδικού και αγγλικού) γιατί η σωματική του κατασκευή το επιτρέπει. Η ιδιοσυγκρασία του (πιο ήρεμο, λιγότερο νευρικό), φανερώνεται και στον τρόπο που φερμάρει και απορτάρει. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Γκόρντον είναι ότι δεν έχει καλπασμό δύο περιόδων (δηλ. σύμπτυξη και εκτόνωση) αλλά μια περίοδο, την λεγόμενη «Κάντερ». Αυτός ο τρόπος κίνησης δεν είναι ούτε καλπασμός ούτε τροκ, ούτε ακριβώς βηματισμός. Είναι ένας διαγώνιος καλπασμός σε τρεις περιόδους.

Πρώτα λοιπόν η απόδοση ,αλλά παράλληλα ο σεβασμός της τυπικότητας και του στυλ (χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την φυλή) διότι χωρίς αυτά οι φυλές σίγουρα θα χαθούν.

Gordon setter

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου