Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018


>

Το “Μπεκατσόσκυλο”

Η σημαντικότερη και η πιο επίπονη, αλλά και η πιο απολαυστική εργασία για έναν εκπαιδευτή, είναι η εκπαίδευση που παρέχει στο σκύλο σε άγριο θήραμα, είτε αυτό είναι πέρδικα, μπεκάτσα ή ορτύκι. 0 εκπαιδευτής πρέπει να οδηγήσει το σκύλο στο θήραμα, που τις πιο πολλές φορές είναι δυσεύρετο, τηρώντας όλους τους κανόνες ενταξίας και μεθοδικότητα που έχει ήδη διδάξει το σκύλο.
Πριν από αρκετά χρόνια, μου ήταν πολύ δύσκολο να διανοηθώ ότι στις εξόδους μου για μπεκάτσα θα έπρεπε να έχω μαζί μου σκύλους - μαθητές πελατών μου, με ότι αυτό συνεπάγεται, λάθη και απροσεξίες, αφού δεν ήμουν διατεθειμένος να χάσω καμία απ' τις λιγοστές συναντήσεις μου με τις μπεκάτσες, εξαιτίας τους. Όμως με τα χρόνια διαπίστωσα ότι τελικά το να πλάθεις σκύλους ικανούς μπεκατσοκυνηγούς είναι ευτυχία, τόσο γιατί απολαμβάνεις τη δημιουργία σου, όπως ο δάσκαλος το μαθητή του, όσο και γιατί έχεις την ευλογία να κάνεις το πάθος σου επάγγελμα.

Μετά το πέρας της βασικής εκπαίδευσης στην υπακοή, ενταξία, μεθοδική έρευνα, σταθεροποίηση φέρμας, απόρτ και είσοδο στο πυκνό και σε ηλικία τέτοια που να επιτρέπει να βγάλουμε το σκύλο μας για μερικές ώρες στο βουνό, οδηγώ τους σκύλους μου στο δάσος για τις πρώτες τους συναντήσεις με τις μπεκάτσες. Συνήθως εκμεταλλεύομαι περιοχές που γνωρίζω ακριβώς που είναι οι μπεκάτσες με απόκλιση 500 μ2 και κατευθύνω το σκύλο με βοηθό τον άνεμο μόνο του στην πρώτη συνάντηση. Επιλέγω οι περιοχές εκπαίδευσης να είναι ανοιχτές, χωρίς πυκνή βλάστηση, έτσι ώστε να μην προβληματίζω το σκύλο αλλά να διευκολύνω παράλληλα την ερευνά του και την οπτική του επαφή -καταδίωξη με τη μπεκάτσα. Τα αποτελέσματα από την πρώτη ήδη συνάντηση είναι ενθαρρυντικά και στη χειρότερη περίπτωση βγαίνουμε κερδισμένοι, αφού καταφέραμε να βάλουμε στη μύτη του σκύλου μια καινούργια ιδιαίτερη μυρωδιά και παράλληλα μια ιδιαίτερη οπτική εικόνα, αυτή του ξεπετάγματος της μπεκάτσας.

Στις πρώτες συναντήσεις ο νεαρός σκύλος, συνήθως δεν μπορεί να φερμάρει τη μπεκάτσα, αυτό όμως ποικίλει ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, το χαρακτήρα και το μυαλό του κάθε σκύλου. Ένας ισορροπημένος και έξυπνος σκύλος συνήθως στην τέταρτη με πέμπτη επαφή του με τη μπεκάτσα, θα φερμάρει καλά και σταθερά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε μπεκατσόσκυλο. Συνηθίζω να αφήνω την ίδια τη φύση να διορθώνει τα λάθη των σκύλων μου και πιο συγκεκριμένα οι επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσεγγίσεις του νεαρού μου σκύλου στη μπεκάτσα, ενεργούν σαν διορθώσεις τόσο στον τρόπο προσέγγισης του σκύλου, όσο και στην απόσταση απ' το θήραμα. Αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα επιβραβεύσω το σκύλο μου, με πυροβολισμό στο θήραμα για την απόκτηση του, εάν τόσο ο τρόπος που προσέγγισε τη μπεκάτσα, όσο και η απόσταση που την μπλοκάριζε δεν ήταν ικανοποιητική.

Τέλος, αρχίζω να δυσκολεύω κατά ένα βαθμό την περιοχή έρευνας του νεαρού σκύλου, φροντίζοντας να έχει κάθε φορά εναλλαγές στη βλάστηση, αλλά διατηρώντας πάντα τους όρους που έθεσα παραπάνω. Όλα τα σκυλιά που θα συναντήσουν μπεκάτσες και διακρίνονται από κυνηγετικό πάθος θα κυνηγήσουν τη μπεκάτσα, σίγουρα όμως ελάχιστα είναι εκείνα που θα κερδίσουν το χαρακτηρισμό μπεκατσόσκυλο.
Κάθε ένας κυνηγός έχει ένα διαφορετικό τρόπο για να κυνηγάει τη μπεκάτσα, άλλοι θέλουν τα σκυλιά τους με κοντινή έρευνα και πάντα σε οπτική επαφή, άλλοι θαυμάζουν και κυνηγούν με ένα σκύλο, ακούγοντας μόνο το μπίπερ του και άλλοι ψάχνουν τον ιδανικό σκύλο που κυνηγά με μυαλό, με ρυθμό στα όρια της επαφής, με εξαίρετη αίσθηση του θηράματος που κυνηγά, αλλά και αίσθησης του επαγγελματισμού του. Όλοι ιδρωμένοι και κουρασμένοι, καταξιωμένοι κυνηγοί, γυρνούν στο αμάξι καταμετρώντας στα δάχτυλα του ενός χεριού τις επιτυχίες τους και είναι ευτυχισμένοι, ενώ δίπλα τους «κυνηγοί» ατσαλάκωτοι και στεγνοί, καρπώνονται πρωί και βράδυ λαθραία τη βασίλισσα του δάσους.

Κατά τη γνώμη μου ύστερα από ένα τέταρτο του αιώνα που κυνηγώ ακατάπαυστα, πρωί και βράδυ, για πέντε συνεχείς μήνες το χρόνο τη μπεκάτσα, και με ένα πλήθος εναλλασσόμενων σκύλων που με ακολουθούν στο κυνήγι της, πιστεύω ότι το ιδανικό μπεκατσόσκυλο είναι σίγουρα ανεξαρτήτου ράτσας, αλλά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αστείρευτο κυνηγετικό πάθος, επιμονή και διάρκεια, μυαλό και εξυπνάδα, αυτοπεποίθηση και πρωτοβουλία, προσαρμοστικότητα και αίσθηση θηράματος, κατά κλίση του μεθοδική έρευνα και συνετή συνεργασία.
Το αληθινό μπεκατσόσκυλο είναι εκείνο που δεν σταματάει να ψάχνει ώσπου να βρει τη βασίλισσα και να την καθηλώσει στο έδαφος, περιμένοντας υπομονετικά τον κυναγωγό να φτάσει κοντά, είναι εκείνο που σου δημιουργεί την αίσθηση της σιγουριάς που φαντάζει να έχει δεμένες τις μπεκάτσες στη μύτη του.

Toy Σπύρου Δέδε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου